00.07.2003
W południowo-wschodniej części stanowiska dokonaliśmy odkrycia dużej klasy zabytku. Jest to pierścień o wymiarach: średnica 22
mm. szerokość - najwęższym miejscu - 5 mm - w najszerszym 11 mm,
grubość - od 1,5 mm do 3 mm. Pierścień jest dość dobrze zachowany, na całej
powierzchni występuje zielona patyna. Wykonany został ze srebra lub brązu (będzie
to dokładnie ustalone podczas prac konserwatorskich). Autorami odkrycia była
ekipa w składzie: Mirosław i Małgorzata Andrałojciowie oraz Mariusz Tuszyński.
Obecnie przygotowywana jest publikacja tego odkrycia (Małgorzata Andrałojć i
Mariusz Tuszyński). Pierścien ten powstał gdzieś w Skandynawii, na razie -
na podstawie stylu zdobnictwa - datować można go na lata 900-970. Zdobnictwo
w stylu chwytającej bestii (Borre/Jellinge). Niewykluczone, że znak, znajdujący
się na "górze" pierścienia jest znakiem pieczętnym - czyli byłby
to sygnet. Prawdopodobnie wyobrażenie na "górze" to run "jera"
który jest dość wieloznaczny, ale podstawowe jego znaczenie to
"rok".
Pierścień w swej naturalnej wielkości
Pierścień w powiększeniu